Region wytwarzania: obszar byłego województwa legnickiego.
Tradycje uprawy i przetwórstwa ogórków mają w okolicach Legnicy i Ścinawy ponad 100 letnią historię. Uprawy te udawały się znakomicie ze względu na długi okres wegetacji i specyficzną, dobrą dla uprawy warzyw glebę. W przedwojennych Niemczech miasto Legnica uważane było za stolicę kwaszonego ogórka a tereny te słynęły z ogórkowych przetworów nie tylko w Niemczech, ale i w całej Europie.
Surowcem są jędrne, niezbyt grube ogórki o długości nie przekraczającej 10 cm, pochodzące z okolicznych, niedużych gospodarstw rodzinnych, w których stosowane jest tradycyjne nawożenie organiczne. Ogórki konserwowane są zalewą octową, z ziołowymi przyprawami, w sposób niezmieniony od ponad 50 lat. Są utrwalane tradycyjnie – za pomocą naturalnej pasteryzacji, bez środków chemicznych, a procesy technologiczne są ręczne. Wyselekcjonowane ogórki są moczone w zimnej wodzie około pół godziny, następnie myte, płukane i wkładane do słoi, w których znajduje się mieszanka przypraw. Obecnie producent powrócił do dawnej metody dekoracyjnego układania ogórków pionowo. Tak ułożone, są zalewane zaprawą i pasteryzowane. Dzięki naturalnej uprawie oraz specyficznemu doborowi przypraw i tradycyjnemu konserwowaniu, ogórki ścinawskie mają wyjątkowy, charakterystyczny smak, odróżniający je od podobnych przetworów. Są chrupkie i aromatyczne.
Ogórki konserwowe ścinawskie zostały wpisane na Liste Produktów tradycyjnych w 2007r. Otrzymały takze nagrode "Perła" w 2006 r.
Producent:
Teofil Szelwika,
ZPHiPOW „Ścinawa”,
woj. dolnośląskie.