Wiśnia nadwiślanka, zwana również słupianką (woj. świętokrzyskie, mazowieckie i lubelskie). Jest to wiśnia sokowa, dawnej odmiany odroślowej, pochodząca od dzikiej wiśni stepowej, na większą skalę uprawiana od początku XX wieku. Charakteryzuje się tym, że świetnie nadaje się do zdrowych przetworów, bowiem z powodu wysokiego poziomu ekstraktu i kwasowości, po wyrwaniu szypułki, z wyciekającego soku powstaje galaretka. Intensywna barwa owocu utrzymuje się także po procesie przetwórczym.
Ze względu na swoje wyjątkowe walory smakowe, barwę i aromat jest również ceniona jako owoc deserowy. Jej specyficzna jakość związana jest z warunkami klimatycznymi pasa środkowej Wisły. Wiśnia słupianka świetnie rośnie na nadwiślańskiej, jałowej, wapiennej skale. Rozmnaża się łatwo poprzez odrosty korzeniowe.
Wiśnia nadwiślanka to owoc wiśni sokówki odroślowej, która zaaklimatyzowała się do lokalnych warunków i jest znana jako „wiśnia ze Słupi Nabrzeżnej”.
Wiśnia nadwiślanka uzyskała rejestrację jako Chroniona Nazwa Pochodzeniaw 2009 r, a od 2006 r. wpisana jest na Listę Produktów Tradycyjnych MRiRW.
Została zgłoszona do rejestracji przez Spółdzielnię Producentów Owoców i Warzyw NADWIŚLANKA.
Może być uprawiana w pasie nadwiślańskim, charakteryzującym się wapiennym lub wapienno-gliniastym podłożem, obejmującym gminy: Ożarów, Tarłów, Annopol, Lipsko, Sienno, Solec nad Wisłą, o łącznej powierzchni około tysiąca hektarów w województwach świętokrzyskim, mazowieckim i lubelskim.